Kort na de slag bij Waterloo (18 juni 1815) werd te Brielle een commissie benoemd ter inzameling van geld, linnen, pluksel en zwachtels 'ter verkwikking der gekwetsten en ondersteuning der noodlijdende weduwen en weezen'. Deze commissie bestond uit de heren B.J. Verhey (voorzitter), B. Kleyn, mr. N.J.C. Lette (secretaris-thesaurier), S.P. de Lang en P. van der Bijll.

Eerder, op 1 april 1815, was te Amsterdam het 'Fonds ter aanmoediging en ondersteuning van de gewapende dienst in de Nederlanden' opgericht. De directe aanleiding hiertoe was de ontstane paniek na het bekend worden van de landing en terugkeer in Parijs van Napoleon. Het fonds kreeg in november Koninklijke goedkeuring en werd belast met de landelijke coördinering van de inzamelingen.

Evenals soortgelijke commissies elders in het land, werd de Brielse commissie in 1816 omgezet in de Districts-Commissie Brielle van het Fonds. Het district Brielle omvatte de eilanden Voorne-Putten en Goeree-Overflakkee. In de verschillende gemeenten waren plaatselijke commissies gevestigd, die regelmatig collecten hielden en het districtsbestuur adviseerden over uitkeringen.

Naast financiële ondersteuning kon het fonds ook onderdak verlenen. In Leiden was namelijk een militair Invalidenhuis ingericht, sedert 1816 gevestigd in een voormalig Oude-Mannenhuis, sedert 1913 in een nieuw gebouw, dat tot 1935 dienst deed. In laatstgenoemd jaar werd het militair huis opgeheven en werden de bewoners overgebracht naar Bronbeek te Arnhem. Om in aanmerking te komen voor ondersteuning of huisvesting in het Invaliden-huis moest men zich wenden tot de plaatselijke of districtscommissie, deze deed vervolgens een voordracht aan het Hoofdbestuur, dat over de aanvraag besliste.